ROJST BOROWINOWY LAS
WŁASNE ZŁOŻA BOROWINY
Terapia borowinowa jest jednym z najstarszych naturalnych leków znanych ludzkości i ogólnie królestwu zwierząt. W rzeczywistości gady, ptaki i ssaki kąpały się w błocie przez miliony lat, zanim pierwsi ludzie pojawili się na tej planecie. Lecznicze błoto lub glina były znane egipskim i mezopotamskim uzdrawiaczom i stosowane w różnych schorzeniach, zwłaszcza przy chorobach skóry i stawów.
W medycynie uzdrowiskowej zarówno balneoterapia, jak i talasoterapia, słone wody i ich borowiny czy produkty borowinowe są stosowane w leczeniu:
-
zmiany reumatyczne w stawach
-
stan zapalny w obrębie stawów i kręgosłupa
-
problemy krążeniowe kończyn górnych i dolnych, niedokrwienie, owrzodzenie
-
naczyniowe niedowłady kończyn dolnych
-
chorób skóry.
Istnieją setki badań dotyczących skuteczności terapii borowinowej w wielu schorzeniach takich jak:
-
niepokój i depresja
-
bezsenność
-
ból pleców i zapalenie kości i stawów
-
fibromialgia
-
choroby skóry i dermatologia
-
zaburzenia immunologiczne i przewlekłe stany zapalne
W ciągu ostatnich kilku lat błota lecznicze stały się przedmiotem badań nad mikrobiomem. Dzięki nowym technikom sekwencjonowania DNA stwierdzono, że mikrobiom skóry odgrywa kluczową rolę w rozwoju infekcji, stanów zapalnych, chorób autoimmunologicznych i raka.
Co ważne, drobnoustroje skóry stają się coraz bardziej oporne na antybiotyki, co może wiązać się z szybkim rozwojem chorób przewlekłych na całym świecie. Błota lecznicze są dobrze znane ze swoich właściwości przeciwdrobnoustrojowych, w tym szczepów opornych na antybiotyki.
Złoża, z których pochodzi borowina, zaczęły się formować około 10 tys. lat p.n.e., po ustąpieniu lodowca. Największe ilości występują w Europie środkowo-wschodniej – nasze zasoby borowiny słyną z czystości i wysokiej jakości, dlatego określane są czarnym złotem Polski.
Przeciwwskazania do zabiegów borowinowych:
-
czynna gruźlica płuc i kostno-stawowa,
-
nowotwory,
-
niewydolność krążenia,
-
niewyrównana wada serca,
-
przypadku zawałów,
-
nadciśnienie tętnicze oraz zbyt niskie ciśnienie,
-
miażdżyca,
-
choroba wrzodowa,
-
świeże złamania i urazy,
-
stany znacznego osłabienia i wycieńczenia,
-
ciąża,
-
zespół Sudecka,
-
czynny przetok i odleżyny,
-
niewydolność oddechowa,
-
zakrzepowe zapalenie żył,
-
cukrzyca,
-
nadczynność tarczycy,
-
endometrioza,
-
wszystkie ostre i podostre choroby kobiece,
-
meno- i metrorrhagii,
-
przebiegu mięśniaków macicy,
-
zaburzenie neurowegetatywne w obrębie miednicy mniejszej.